Sensiz ilk Babalar Günü
İnan ki ağlamıyorum
Biliyorsun senden en çok inadı devraldım
Dişlerimi sıkıyorum...
Soğuk bir Aralık günüydü
En çok ruhum üşümüştü
Şimdi mevsimlerden yaz
Aklıma düştükçe hala üşüyorum...
Sen mi biz mi ofsaytta kaldık
Hayat neden hep ters köşeye yatırır
Umutlananlar doksan artıda yıkılır
İnan ki bilemiyorum...
Sensiz ilk Babalar Günü
Seni çok özlüyorum
Biliyorsun ki senden en çok inadı devraldım
İnadına ağlamıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder